Weerwolven: het basisspel

Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik voor het eerst het spel Weerwolven speelde. Het is een spel wat je typisch met een grote groep (11 of meer spelers) speelt, en wat een aantal heel interessante elementen in zich heeft.
Zo zit er een rollenspel element in, in de zin dat er een spelleider is, en dat er allerlei rollen zijn met bijzondere vaardigheden en krachten. Ook zit er een bluf- en deductie-element in. Je probeert namelijk om uit te vinden wie welke rol heeft, zodat je... de juiste mensen kunt doden!

Bij Weerwolven zijn er globaal gezien 2 groepen: de burgers, en de Weerwolven. De burgers winnen wanneer ze alle wolven gedood hebben, en de Weerwolven winnen zodra ze in aantal met net zoveel zijn als (of met meer zijn dan) het aantal nog levende burgers. De catch is dat iedereen bij aanvang van het spel in het geheim zijn rol toebedeeld krijgt, en je dus - afgezien van je eigen rol - niet weet wie nu welke rol ècht heeft. Alleen de spelleider weet dat.

Het spel wordt gespeeld d.m.v. elkaar afwisselende nacht- en dagfases. In grote lijnen komt het erop neer dat de Weerwolven in de nacht 1 slachtoffer aanwijzen dat zij die nacht willen doden, en dat alle spelers - burgers & weerwolven - tijdens de dagfase telkens 1 speler aanwijzen die opgehangen gaat worden. Zoals gezegd: in het algemeen, want er is een heel scala aan rollen (en sinds enige tijd ook: gebeurteniskaarten) die dit proces aan alle kanten beïnvloeden en veranderen. Maar dit is waar het in de basis op neer komt.

Weerwolven spelen met een groep?

Ben je met een groep van minimaal 10 personen, en lijkt het je leuk om een Weerwolven sessie te spelen? Kijk dan op de Wie is de Weerwolf?-site voor meer informatie!
Je vindt hier alle informatie over wat zo'n sessie inhoudt werkt, wat er mogelijk is, en ook een offerte aanvraag-pagina. Dit is voor jou dé mogelijkheid om een sessie met mijn eigen mega-set te spelen!

Uitbreidingen, variaties & spin-offs

Het spel Weerwolven is ooit ontstaan als een public domain spel. Het heet soms ook wel Mafia, en in dat geval zijn er meestal 3 partijen die elkaar bestrijden, maar de basis van het spel blijft hetzelfde.
Er zijn ook een aantal commerciële versies van het spel gemaakt. De bekendste versie is wel De Weerwolven van Wakkerdam, waar inmiddels alweer twee uitbreidingen voor te krijgen zijn. In essentie hebben de commerciële versies als voordeel dat je mooi uitgevoerde kaarten krijgt, en vaak ook nog wel een aantal extra rollen bovenop die van het oorspronkelijke basisspel. Ook hebben sommigen versies gebeurteniskaarten, extra uitleg voor de spelleider, en dergelijke.

In de loop v.d. tijd zijn er ook nog allerlei spellen uitgekomen die een sterke overeenkomst vertonen met het spelmechaniek van Weerwolven, maar op een aantal punten toch weer net anders zijn.
Het spel Die Kutschfahrt zur Teufelsburg is daar een duidelijk voorbeeld van. Ook hier hebben mensen geheime rollen, en probeer je uit te vinden wie je vriend en wie je vijand is. Daarbij spelen voorwerpen een prominente rol, en kunnen karakters met elkaar in gevecht gaan.
Twee andere titels die in ieder geval het mechanisme van geheime rollen, en stemmen & uitvinden wie er bedriegers zijn met Weerwolven delen, zijn The Resistance en Battlestar Galactica. The Resistance heeft als plus dat iedereen tot aan het einde actief mee blijft spelen. Daar staat tegenover dat het (naar mijn mening) minder sfeer heeft dan Weerwolven, en veel meer een deductie- in plaats van een blufspel is. Bij Battlestar Galactica ligt er bovenop het hele mechanisme van geheime rollen, nog bijna een compleet tweede bordspel als extra laag. Daarin spelen o.a. zaken als het afslaan van aanvallen, en de inzet van speciale krachten en privileges van ieder karakter, een grote rol.

Het spel Weerwolven zelf (in incarnatie naar keuze) is in ieder geval een spel wat lekker vol met intrige zit. Want naast de basisrollen van Gewone Burger en Weerwolf zijn er een hele reeks aan aanvullende rollen.
In iedere set (zeker de commerciële) zitten eigenlijk wel rollen als De Helderziende (of Ziener)(die 's nachts een speler aanwijst, waarvan de spelleider dan aangeeft of dat een Weerwolf is of niet), een Wolfskruid Burger (of Kruidenvrouw)(die iedere nacht iemand mag aanwijzen die die nacht niet door Weerwolven gedood kan worden), en Cupido (die eenmalig 2 spelers aanwijst die geliefden worden, en die alleen kunnen winnen als ze samen overblijven, en die ook doodgaan als 1 v.d. 2 spelers doodgaat). Al deze laatste rollen horen nog steeds bij de burgers, en tellen ook als zodanig mee voor de eindoverwinning.
Daarnaast zijn er vaak rollen die winnen wanneer de Weerwolven winnen (de zogenaamde 'wolfsgezinden'), zoals bijvoorbeeld De Zwarte Magiër (in essentie de wolfsgezinde versie van De Helderziende). Voor sommige van deze wolfsgezinden rollen geldt - heel gemeen - dat iemand als De Helderziende ze als "Weerwolf" ziet, terwijl ze dat helemaal niet echt zijn..!
En vaak zijn er ook nog rollen waarvan niet meteen vaststaat bij welk van de 2 groepen ze horen, en rollen die op zichzelf staande groepen vormen (zoals De Weerhamster, die iedere nacht ook een slachtoffer aanwijst, en die 's nachts zo ook Weerwolven kan doden).

Als beginnende groep speel je meestal uitsluitend met de rollen van Burgers, Weerwolven en De Helderziende. Dat is meestal al meer dan genoeg om mee te beginnen. Vooral de Weerwolven moeten leren zich te verschuilen tussen de Burgers, terwijl de Burgers een goed oog en oor moeten ontwikkelen voor aanwijzingen die spelers onbewust afgeven (lichaamstaal, versprekingen), en die zo meer informatie over iemands rol kunnen geven.
Als een groep vaker gespeeld heeft, merk je dat mensen allerlei tactieken beginnen te ontwikkelen, variërend van zo stil mogelijk zijn (ongeacht de rol van dat moment), tot juist heel agressief spelen (ongeacht de rol). Ook zie je dat mensen het aandurven om een rol te claimen die ze helemaal niet echt hebben (je mag in dit spel namelijk alles roepen en beweren, maar je mag nooit je rolkaart laten zien). En je ziet dat mensen steeds beter worden in het beredeneren van wat er gebeurt is of moet zijn.

Ikzelf vind het 't allerleukste om spelleider te zijn. Het helpt daarbij dat ik geen geweldig goede bluffer (lees vooral: Weerwolf) ben, maar het is gewoon erg leuk om - als je van iedereen de rollen kent - te zien hoe men invulling daaraan geeft. Ook vind ik het gewoon fijn om het spel in goede banen te leiden, en iedere nieuwe dag in te leiden met een spannende tekst die de opmaat is naar de bekendmaking van het slachtoffer (of het ontbreken daarvan!).

Omdat je voor standaard Weerwolven een behoorlijk grote groep spelers nodig hebt - acht spelers is echt het barre minimum, en vanaf ca. 11-13 spelers begint het pas ècht leuk te worden - speel ik het helaas niet zo heel vaak. Maar voor alle groepen waarmee ik tot nu toe gespeeld heb, geldt dat iedereen er erg enthousiast over is.

<<

>>